“sana Söyleyemediklerim”

Ufuklarda bir yol varmış da
Haberim yok sevgili…
Sana anlatmak istiyorum içimde büyüyen
O sessiz, o derin sevdamı.

Söyle bana…
Kimden kaçıyorsun böyle kendi içine doğru?
Olur ya bir gün gidersen,
Ben ne yaparım bu yarım kalan yanımla?
Gitme…
Bırakma beni bu şehrin yalnız sokaklarına.

Özlüyorum seni…
Özlemek kalbi acıtsa da,
Yine de güzeldir çünkü seni hatırlatır bana.

Benim kalbimin aynası sensin sevgili.
Biliyor musun benim dünyamın merkezi neresi?
Sensin… hep sensin.

Ben seni hiç unutmadım sevgili,
Unutmayı aklımdan bile geçirmedim.
Asla…
Çünkü seni unutmak,
Kendimi silmek gibi bir şey.

Ve soruyorum kendi kendime:
Böyle bir sevgiyi
Unutmak mümkün mü sevgili?

Ama bil ki sevgili,
Adın her sabah güneşimle uyanır,
Her akşam yıldızlarıma karışır.
Bir rüzgâr esse yüzüme,
Sen okşuyorsun sanıyorum.
Yollara bakıyorum durmadan,
Belki gelirsin diye…

Kalbimin kapıları sana hep açık,
Ne zaman dönersen
İlk günkü gibi sararım seni.
Çünkü bu yüreğin tek adresi
Hâlâ sensin sevgili.