Biliyorum yorgunsun...
Ben de öyleyim.
Hayat ikimizi de
başka başka yollarla kırdı.
Ama yine de
Sen benim tek hatıramsın,
Bir gülüşlük ömrün,
Bir bakışta duran zamanım.
Sana rastladım,
Ve anladım:
Aşk, bir varış değilmiş.
Aşk
Bir yorgunlukta bile birbirine sığınabilmekmiş.
Sana sığınıyorum,
Yorgunluğumla,
Suskunluğumla,
Ve seni sevmekten hiç vazgeçmeyen kalbimle.
Ne düşlerim kaldı,
Ne de yarına dair planlar…
Ama seni düşündüğüm her an,
Zamana küçük bir mola veriyorum.
Biliyorum…
Sen de korktun,
Sen de kaçtın bazen…
Ama ben hep aynı yerdeydim:
Kalbinde iz bıraktığın o sessizlikte.
Sen benim tek hatıramsın.
Ve bu dünya unutsa da bizi,
Ben seni
Bir ömrün
en güzel yorgunluğu gibi
seveceğim.
Kayıt Tarihi : 4.7.2025 17:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!