4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Sen bir gelinciksin;
Aşığım sana, kavuşamam,
Yıllar geçse de unutamam.
Sen bir beyaz frezyasın;
Bir umutsun, kalbimin ortasında duran,
Ve benim, o kalbe her dokunduğunda ağlayan.
Sen bir papatyasın;
Sembolüsün sana olan sadakatimin,
Beraber olamasak ta, başkasını sevemeyişimin.
Sen bir kırmızı gülsün;
En sevdiğim tarafı da budur, sonsuz sevginin anlamısın,
Bir imkansızı sevmek ve ona hayaller kurmaksın,
Sen gerçek aşksın, sevmek için önce,
Acı çekilmesi gerek olanısın...
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 00:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!