Geçerken gözlerimden, ağır ağır izlerin,
Anlarım efkarını seni gören gözlerin.
Sen söylenmemiş cümlem, hep içimde kalansın.
Korkarım duymasınlar, seni sende gizlerim…
Umudum dile düşer, başlar sorgu ve sual.
Bülbüller sorar bana, Ey! Bahçıvan bu ne hal.
Gitme ey nazlı gülüm, bir buselik bende kal.
Diyemem, ardın sıra sızım sızım sızlarım…
Bir bilsen, yüreğimde kaç figân savaşıyor.
Bir bilsen bu bahçıvan sana meftûn yaşıyor.
Senden ayrı her nefes, bana ölüm taşıyor.
Korkmam ölümden ama, kırılır filizlerim…
Yazık ki terk edilmek kader olmuş gönlüme,
Bu nasıl bir sevdadır, sığdıramam ömrüme.
Ah! O puslu gözlerin ferman verir katlime.
Kurtaramaz yangından beni, sensiz sözlerim…
Meğer ne kadar zormuş, anlatmak beni sana.
Saatler ilerliyor, ömrüm küstü zamana.
Eğer olur da bir gün, gelirsen mezarıma…
Ebedi makberimden, sana bakar, özlerim…
Kayıt Tarihi : 10.6.2009 12:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!