Sana Borçluyum Şiiri - Mehmet Cihat Üstün

Çattın kaşlarını gönlünden sürdün
Böyle çok sevdiğim için suçluyum
Kendini alırken bir hüner verdin
Ben şairliğimi sana borçluyum

Aşk içimde mesken tuttu her yeri
Yazık ki, vermedin maşuk değeri
Elveda dediğin o günden beri
Ben şairliğimi sana borçluyum

Kara gözlerine tutkunum diye
Bu gurur bu kibir bu eda niye
Bilmiyorken şiir, redif, kafiye
Ben şairliğimi sana borçluyum

Figürân eyledin aşk hikâyende
Ne değişti söyle gönül pâyende
Sözlerin sırrına erdim sayende
Ben şairliğimi sana borçluyum

Zulmünü anlatmak için âleme
Kanımı mürekkep ettim kaleme
Ne söze ne gize ne de nâleme
Ben şairliğimi sana borçluyum

Zelîl ettin beni girip dünyama
Kalbim yedi yama üstüne yama
Uğrunda her şeyi kaybettim ama
Ben şairliğimi sana borçluyum