Sana Biz Şiiri - Yusuf Karaman

Ne telaşlı ve şaşırtan bir aşktır benimkisi
Seni geniş ve hünerli kılan
o birden dönerek erdiğin
duran ve kıpırdayan herşeyde zonklayan...

Senden bana dokunup konuştukların kaldı
içimde bin yemin denemesi;
şaşırtan, öksürten ve boğan.

Şehrin, Senin gibi taa içindeyim
fakat insanın en kıyısında,
Senin, bakışlarıyla yoğrulduğun O nurdan;
ne sıvazlayan bir el ne de fotoğraflarım var.

Seni kapıya götüren öfkeyi öğrendim
Sana merhaba diyeni de.
Nasıl da dönmüştün oradan ağlayan yüreğinle
sonra, durup dört köşesine, hayata öyle baktın ki
hangi şehirden geçtiyse gözlerin
en duru ve sağlam yürekler o zaman fışkırdı
ve biz Sana Hattab'ın oğlu dedik.

Ben de şaşkın bir yürek değil miyim
üstelik bu kahrolası yerde;
elsiz, fotoğrafsız ve rüyasız.