Sana Baktikca Güzellestim

Yazan: Dersimlikız Bu şiir, bir kadının aşk yoluyla kendini yeniden keşfetmesinin, öz benliğine dönüşünün hikâyesidir. “Dersimlikız”, içindeki kadınla, çocukla, doğayla ve aşkla yüzleşen bir yolcudur. Bu yolculukta karşısına çıkan kişi bir “aşk”tan fazlasıdır – bir ayna gibidir. Ona bakan gözlerde yalnızca sevilmeyi değil, var olmayı, değer görmeyi, kök salmayı öğrenir. Şiirin ilk dizesi, bir dönüm noktası gibidir: “Sana baktıkça güzelleştim.” Bu satır, dış güzellikten çok içsel dönüşümü anlatır. Aşkın gözüyle görülmek, sevginin penceresinden kendine bakabilmektir bu. “Çocuk oldum” dediğinde, sevgiyle korunmuş bir masumiyetin yeniden doğuşu vardır. “Giçek oldum” dizesiyle, doğaya karışan, kendi köklerini ve özünü bulan bir kadını görürüz. Ve “Âşık oldum” dediğinde, sadece birine değil, kendi kalbine, kendi varlığına da aşık olduğunu anlarız. Bu hikâye, bir kadın olarak hem kırılganlığı hem gücü, hem sevdayı hem kendini yeniden doğurmayı anlatır. Ve sonunda… “Sana baktıkça kendime döndüm.” diyerek, aslında tüm şiirin ve duygunun özünü verir: Sevgi, insana kendini hatırlatan en saf aynadır.