Ve nihayet ikimiz hiçbir aşkın toplamı değiliz
Toparlanmış değiliz bir yerde ve yerlerde kaldı
Mağrur gururumuz, saçların savrulur
Yüzüm paramparça olur, sokaklar ıssız
Yok, berduş gönlüme bir yer
Elimde başkasından kalma izler
Bizi bilmeyen bu acıyı neyler?
Zormuş bırakmak kendini dillere
Öğrendim bu öğrenmediğim her şeyle
Ve nihayet ikimiz kaçtığımız yerden uzak değiliz
Tuzağız belki seninle
Ama yalnız değiliz
İnsanız seninle
Pas tutmuş türküleriz belki de
Tükürülür yüzsüzlüğümüze
Ve sorularının cevapsız kaldığı o yerde
Bir sen bilirdin beni, urganımı çıkardığım öpüşünde.
Sırtında acım belki, yok sana ilacım
Vurulur tenine benim kırbacım
Ve nihayet ikimiz bir değiliz
Birlikte değiliz. Bizsiz değiliz
Ama tekiz cihanda
Devri aşk eder Yunus divanında
Yoktur divanda eşin
Nasıl da gönlüme iliştin
Ah çekerim, yüzün kıyıma vurdukça
Ah çekerim, adın yanıma yakıştıkça
Ve ah ederim bütün aşklara
Ben bir sana yenildim, sen de bana.
Kayıt Tarihi : 20.5.2025 14:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!