Alet oldu rüzgâr; Samiri’nin Buzağısı’na ses vererek,
Aydınlığın mumunu üfleyip onu karanlığa gömerek.
Musa: “Habersizsin gafletinden rüzgârın! ”, diyerek.
Tuttu Harun’un saçlarından göz yumdu zannederek,
Fütursuzluğun yüzüne şimşek gibi çakan Musa’nın
Gözlerine bakamadı rüzgâr; farkındaydı hayasızlığının.
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
