Bu fani ve kısa ömrümüzde
Neyi paylaşamayız ki
Birbirine kenetlenmiş
Dimdik ayaktayız asırlarca
Ve her daim beraberiz aslında
Gece ile gündüzü yaratan Rabbim
Seni de yarattı
Kalbimi sana, seni de bir başkasına
Gece ile gündüz uzaklığında
Gidişin bana haksızlıksa
Seni bir şiir kadar mı sevmeli
Şiiri senin kadar mı sevmeli
Senin için bir şiir mi yazmalı
Bir şiir de mi seni yazmalı
Şiirlere sen misin sebep
Şiirler mi sana sebep
Şimdi gel de;
Beni sevdiğine inanayım.
Gözyaşlarımı sil
Mecburiyetten gittiğine
Gönlümü razı edeyim.
Şimdi sen gittin mi sanıyorsun
Kalbimi yanına alarak
Başka şehre kaçarak
Beraberinde ne götürdün farkındamısın
Hayallerimi çalarak
Umutlarımı yıkarak
Ne sevdamız ağlar
Ne de hüzünlü vedalar
Gelir gelmez akşamlar
Bir de sabahlar.
Ve karanlık denizler
Dibinde kaybolmuş kalpler
Hasta adam uyanmış, düşmana bomba yağdırıyor
Denize düşen bombalar
Su sütunları oluşturuyor
Şan ve şerefle dolu tarihinin en parlak sayfasıdır
Çanakkale…
ağır yük
daracık omuzlarında
biliyorum verdiğin amansız savaşları
ezilirsin altında boşuna debelenme
Seni birine anlatabilmem için,
Seni bir şiire dökmem lazım
Sığmazsın o şiirin dizelerine
Anlatamam seni ben
Anlatacaklarım o kadar ki,
Hiç düşündünüz mü?
Aşk’tan önce ve Aşk’tan sonra diye.
Aşk’tan önce;
Hep bir hedef, umut, arayış vardır
Buram buram aşk’ı ve kavuşmayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!