Kendi yoluna giden sonsuzluğun
Bir damla suya kanarak çağıl çağıl nehirleşen can sağlığında doğan ve dirilen
Işığın rengini bulmuş boyanmış gibi milyonlarca bilinmezin gizemli koynundan
Saklı çeyizlerini göstermeye durmuş dünyaya çıkar gelirsin hem sonra şebnemlerle uyanmış sabaha
Ormandaki kimselerin uğramadığı kulubeye, dağın ucundaki buluta, gökkuşağındaki alaca aydınlığa dolar donanırsın
Kelimelerin anlamları kadar suskunluğu çözer çalkalanır
Uçurtmaların dengiyle kanatlanan kuşlara arılara kelebeklere
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta