Ben onu hiç sevmedim ki
Yüreğimde bir yük gibi taşımadım
Gittiğim hiçbir yerde, aklımda dahi değildi
Ne gecemde, ne gündüzümde gölgesi bile yoktu.
Gökyüzüne baktığımda, o karanlık gecelerde
Doğan ayda onu hiç görmedim.
Ben seni gecenin şafak vakti gibi sevdim
Karanlıktan aydınlığa geçer gibi yani
Ben seni kurumuş toprağın,
yağmura hasreti gibi sevdim
İlk damlanın düştüğü vuslat gibi yani
Gökyüzünde güneş, yerde karıncayım
Ben havayım ciğerlerinde,
Ormanda toprağım ben
İnadına yürek, inadına sevdayım ben
Tutunuyorum sevgiye, aşka
Bir menekşenin yapraklarına
Bu dert ile yaşayamam
Ölmesem de gülmek haram
İçimdeki kanayan yaram
Bir sensin, sen olacaksın cana canan
Sevdam aynı, kavgam aynı, bildiğin gibi
Bir sen değilsin eskisi gibi
Sizi kırmamak için
Kendilerini kıranların yüreklerini
Kıra, kıra, harabeye çevirdiniz
Bilin istedim
Ve kırdığınız gibi
Kırdığınız yerden
Adam gibi sevmezseniz
O gitmez dedikleriniz
Gün gelir döner diye
Çok beklersiniz
Bilinsin ki
Ben sana mahcubum
Ben sana çaresiz
Ben zaten yarımım sensiz
Gözümün içine baka baka
Al beni demene sessiz kalmak
İçim avaz avazken
Oradan biryerlerden bir bir okuyorsun,
sana yazdıklarımı biliyorum.
Bilirsin benim hislerim kuvvetlidir.
Sevgini ve inanmak istemesemde
ihanetini hissettiğim gibi hissediyorum.
Sen şimdi dersin ki biz senle zaten ayrılmıştık.
Yazsam dosta arzu halimi
Belki okur da anlar mı bilmem
Güle benzetirde al yüreğimi
Kurumuş toprağım sular mı bilmem
Murat etmeyi unuttum desem
Bilmemki ben neredeyim?
Aklım ile kalbimin,
Bitmek bilmeyen savaşının ortasındayım
Silahsız ve savunmasız
Ne bir siperim var, ne sığınacak bir mevzim
Savaşan onlarda vurulan benim sonuçta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!