Sevgiyle, saygıyla selamla yoğrulmuş Bünyan’ın insanları
Cana can katıyor Pınarbaşı’nın çağlayıp akan suları
Yeşeriyor, mahsul veriyor bahçeleri bağları
İnsanları merttir, medenidir sarsılmaz bağları
İnsanları hoş sohbet, gururla dinlenir hikâyeleri
Her insan gibi babanızda ölümü tadacak
Kıyamete kadar mezarında yatacak
Yazdığı bütün şiirleri çocuklarına hatıra kalacak
Ara ara şiirlerimi okuyarak beni hatırlayacak
Sevgili çocuklarım şiirlerimde olur hata
Bizim köyün kışı sert geçer
Dağlarında demirölçe, keven biter
Kevenler kesilir, yapılır şelekler
Yüklenir üzerine sürülür eşekler.
İhtiyar anam her gün tandır hazırlar,
Pınarbaşına düştü yolumuz
Akıp akıpta boşa gidiyor suyumuz
Sulama yapıp kana kana içiyoruz
Ah Pınarbaşı’m, vah Pınarbaşı’mız
Pınarbaşı çok su veriyor kayasından
Üç kardeşin bir ablası
Yetmiş üç yaşında kaldı elinin kınası
Kendinden evvel öldü kocası
Ablama zor oldu koca acısı
Ablamın eli yüzü pırıl pırıl nurlu
Derdimi anlayan var mı bilmem ki
Gurbet yedi bitirdi soldurdu beni
Hasta düştüm arkadaşım yatağım oldu
Gözümde tütüyor Bünyan’ın güzellikleri
Hayatta mı acaba dostlarım arkadaşlarım
Uyanınca can aş yemek ister sabah
Allah’ım, istemem olmasın rızkımda haram
Haram yiyenin alnında yazılı mor, siyah
Yarabbi utanırım, haramla huzuruna varamam
Allahtan isterim helâlinden kazanırım rızık
Eline testiyi, güğümü alır kızlar
Çipilliye suya gider kızlar
Burnu hızmalı güzel kızlar
Delikanlıları yakan kızlar
Çipilli’nin suyu soğuk ve temiz
Seherde dinledim bülbülün sesini
Aydınlığında güneş gibi uzat elini
Dudaktan dökülsün sevda türküleri
Ne olursun güzel al âşıklardan öğüdünü
Güneş doğuyor zordur aydınlığın yokuşu
Yerde biten otlar gibi
Bahçelerde açan güller gibi
Çağlayıp akan seller gibi
Bana sevgi verebilir misin?
Vadide toprak gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!