Salah Şiiri - Mehmed Arif

akşamlardan bir akşamdı
kimsesizliğimizle paylaşırken seni
dostları saydık parmakuçlarımızda
yıldızlar ve şehir göz kesişti
ateşböcekleri sessiz kaldı
bu aşkın büyüsüne
kumsal ve zikir davetkardı
buyurduğun gibi,
‘’hafiften bir yükle yüklenmiş olarak’’
duruyorduk işte emrine amade
gözlerimiz sabitlendi yıldızlara
altımızda asırlık hasır
yüreklerimiz açıldı ummana
bir hasbihal başlattık Samanyolunda
kah parlayan, kah kayan yıldızlarla
Kamer, yine bulutların ardında
Hacer, koşturuyordu Safa'yla Merve arasında
Beytullah’ın harcını karıyordu İbrahim
Necid çöllerinden geliyordu Habeşli’nin feryadı
ve ılık bir rüzgar vuruyordu eteklerine kumsalın
vecd ile yönelirken geceye
savruldu tekbirlerim köpüklü dalgalara
ve yoldaşım soruyordu hikmetini Halık’ın
bu ışıklar bilmem kaç bin yıl öncenin ışıkları mıy dı yani
4 koca yılda mı giderdi ışık
şu görünen yıldıza
yani şu göz kırpıştırmalar yokmuydu şimdi
ya da yok olabilirdi öyle mi
10 üzeri 29 yıl önce değilmi ki big bang hasıl oldu
10 üzeri 11 yıl önce başlamadı mı ki hayat
ve altı günde arz endam etmedi mi
yedi kat sema ve daha bilmem neler
o halde ey akıl!
gel sen bunlardan haber ver
söyle;
biz ikimiz
bir de şu yüklendiğimiz
noktalar kümesinde bir nokta,
hiçlik denizinde bir damla
kumsalda bir ayak izi
to be or not to be...
yok ki bundan daha güçlü bir sezi
tahiyyat, salli, barik ve gına azabennar
tek dileğim var rabbim
beni hicranından kurtar.