Saklı Kentin Ay ve Nurunu Yetiştiren S ...

Yalan söylüyor Kader:
-Uyuşturdu veya narkoz verdi hislerime.Ayık kafayla sevmedim.
*Peki bu şehri neden yaktın?
-Yüreği üşüyordu, ben yanı üşüyordu onu ısıtmak içindi.
*Şimdi son kararını söyle seviyor musun onu kahverengi gözlerinden yaşamı.
…: Sevmek onu çok seviyor, ben sevmenin kadercisiyim. Kederi idam ettik onun aşkı aydınlatan gözlerinde.

*Her şey, kırılmaz,anlatılmaz, ancak yaşanır anlığın sofrasındaydı.
Hislerin yazdığı bir kitaptı.Cümle cümle imkansızlıkları süzülüyordu sevgi denizime.
Uzaktı. Gözleri, sözleri, güzelliği çok yakındı.

“Büyük kalplere göre,
Uzaktakiler daima yakındır.”

Kendine göre gelişip kendi rekorunu kıran bir sevme süreciydi.
Sevimli bir meleğin duygu gemisine binip kuşkuların dalgası arasında algılarımın köpükleri arasında bana gelmişti.
-Önyargı içinde yakıcı volkanlarını büyütüyordu.Bu gerçeğin reçeli gerçekten tatlı mı ki?
*Ben bu aşk salıncağında mutlu bir aşk bebeği olarak salınmak istiyorum. Büyüdüm birisine bir olmak için.Birisinde bir kalmak için.
Gayrı sıfırın içinde yuvarlanan kederlerim olmasın.Yastığımla dost olan damlalarıma ara vermek benim de hakkım.
*Kendi içsel meramlarını otlattı sevi haritamda. Güzelliklerin atlasını gördüm ondan.

Biz görmüyor aşk görüyordu saklı kentimizin aydınlık yarınlarını.
*Yükünü atmak isteyen emellerimizin gemisi hızla sahilimize doğru geliyor.

-İletisiz bir illete zemin hazırlamıyor sahilden sonra aşk karasında bizi bekleyen gerçek.
Oysa varlığının güzel haritasında anlatılmaz ancak yaşanır bir güzellik şehri gibi büyüdü her şeyi.
-Ruhtan aşka sözsüz romanlar okundu. Geceyi heceleyen anların dilinde kendine geldi gelmeler, sevmeler, özlemeler.

İlgi fidanı büyüdü mahsulleri bekleyen buluşmalar arasatında.
Ve mutlulukla yazılmış cümleler ortasında yüklem olarak vurgulanan sevgimizin önünde bütün masumiyetli durdu saklı kentin can gülü.
-Gülleri kıskandıran kırmızı düşleriyle kokusunu yaydı ciğerime.
-Aşk, zaten ciğerine kadar gitmekti.
-Konuk etti beni imkansız sızıların denizinde. Aramızdaki araların Çin Sedlerini bir bir kaldırdı.

Arzularımız pas tutmasın diye her şey deminde aktı.
-Haysiyet hayıflarını geri çekti.Yaşanacakların listesindeydik.
*Zaten yoktu.
*Belkiler göz kırptı. Amaların amalığında boş vermişliğin defterini yazdık.İstek kipinde kendi gizemlerimize yazıldık.
Dudak uçlarımda uçmaya hazır serçe gibi durdu.
Uçma demekten çarem yoktu. Bir öpücük tortusu getirip yüreğimde yuvasını yapmasına izin verdim.
-İçimdeki aşka muhtaçlığa kanat vuran kırlangıçların başlangıçlarını gördü. İçsel bir serçe gibi minimize özlemler yaydı.
Tamamen bir aşk tesadüfünün şimendiferine binmiştik. Ankara kendine kara masallar anlatıyordu.
-İstanbul mavi romanlar yazıyordu sözlerimin gözlerinde.
-Başa ve aşka sarıyordu kaderin sayacı. Bizi buluşturan gerçeğin içinde rüyaları süsleyen yaşanırlığın dili oluyorduk.
Bütün zamansızlığın aynası onun yokluğunu yansıtıyordu. Her bakışında ürkek ceylan gibi var ile yok arasında içsel koşuları vardı.
-İnanmak, güvenmek istiyordu. Samimiyetin dilini öğreniyordu.
Çok zor bir dil samimiyet. Samimiyetin yapma dillerini bilen onca aşk oyuncusu vardı.
*Haklı olarak önyargı volkanları orada bir bir patlıyordu. Nemli gözlerinin seyrinde ne kadar iyi niyetli bir yaşam bekçisi olduğumu öğrenme çabasındaydı.
*Oysa ben yürek ermişiyim, bir meleğin kanatlarını kıracak vicdani güç kalmamıştı.
*Oysa ben aşkın da aşkını yaşayan aşk muharririydim. Yazıldığım yazdığım aşk sayfalarında kaderin kalemi tükenmişti. Ve ruhumun istediği bir yönden bütün dünyama güneş olacak sevi bir melek gelmişti dünyama.
-Aklım ile saklımdasın.
İade-i ziyaretim var yüreğinin en özel mecrasına. Yaşamak ile seninle yaşlanmak arasında akıyor özlemlerin pınarı.
*Ey saklı kentimin can gülü,pınara gelmez misin?
Yaşanmışlığı yeniden yıkamaz mısın? Pınarda benimle bu güzelliklere yüzmez misin?