Herkes tanır beni bilir iyiliğimi,
Kimseye yoktur kötülüğüm,
Her zaman mutlu oldum,
Kimseye kin duymadım.
Ama şimdi size sesleniyorum.
Saf, temiz kalbimle oynadınız siz.
Zor insan ettiniz beni. Değiştirdiniz.
Şimdi ben ben değilim. Bir başkası oldum.
Görenler tanımıyor beni. Siz mi tanıyacaksınız?
Kinimi, nefretimi kusmaya geliyorum size.
Kollayın kendinizi, surlar, setler örün etrafınıza.
Dağıtmaya geliyorum hepinizi.
Nasıl yaparsınız bunu bana.
Bilmiyor musunuz ki, onu çok sevdiğimi
Aşkımı nasıl yok edersiniz.
Hepiniz hainsiniz, asıl suç bende,
Size onu emanet edende.
Ama şimdi göreceksiniz.
Saklı gizli büyüttüğüm her şeyi.
İçimde ki ölüm tohumlarını
Ekeceğim beyinlerinize.
Sarmaşıklar gibi sarılıp birbirinize kuruyacaksınız.
Hatıralarda kalacak mutluluğunuz.
Toprak köklerinize hayat vermeyecek,
Güneş sizi ısıtmayacak,
Sonsuza kadar var olacaksınız,
Acıları tatmak için...
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta