Saklandığın Gün Şiiri - Seyrani Göl

O gün kaybolan sen değildin,
ben de değil…
kalbimin ilk kıpırtısıydı belki
adını hiç bilmediğim o duygunun.

Sokağın başında gülüşünle doğardım,
göz göze geldiğimizde
dünyanın susuşunu duyardım içimde.
Sen konuşurken
her şey oluruna bırakırdı kendini,
akşam bile daha yavaş inmek isterdi.

Bir keresinde elin elime değmişti,
bir an, sadece bir an
ama ben o anı yıllarca içimde taşıdım,
bir sır gibi,
bir gülüş kadar masum,
bir yıldız kadar uzakta…

Sonra bir gün geldin ve gitmedin,
ne vedan vardı,
ne de bir izin...
ama içimde bir boşluk kaldı
küçücük ellerinle açtığın
kocaman bir suskunluk.

Şimdi hangi kalabalığa baksam,
senin silüetini arıyor gözlerim.
Ve her gece aynı yıldızın altına
aynı cümleyi bırakıyorum:
“Bir daha gelmesen de,
bir kere sevmiştim seni
öylece, çocuk kalbimle.”
S.GÖL