Ben bir yanardağı ağzıyım, lavlarını içinde saklayan
kedere geceleri gebe kalan
kaderi ölüm gibi peşinde dolaşan
Yokluğunda yedi düvele küfreden
Bir kader ki alnının ortasına mıhlanan
sevmişim, adamlık demişim işte
yazmışım adını dolunaya
gece benden, ben yokluğundan korkmuşum
ne yapsam sıyrılamam yalnızlığın
lanetlenmiş ruhumdan
Titriyorum adını ansızın anınca
titriyorum sen gelince aklıma
düşüyorum sessizce olduğum yere
buğulanıyor gözlerim, yıldızların pusu kurduğu özlemimde
ve ben senden habersiz
ve ben senden uzakta
yeminlerle seni düşünüyorum
Duvarlarını yık, kuşandığın zırhlarınla gir düşüme
ciğerlerimi dolduran bir hüzünle gel yanıma
sen bir çağlayansın kadınım köpük köpük sevda saklı dilinde
hüzün aşkın peşinde ben aşkla sana gebe
korkma kadınım daya başını omzuma
sarıl bana kadınım sakın üşüme
Bütün dar zamanları yıkıp gelirim, yeter ki sen gel de bana
hani kimse bilmesin adını
ben giderim uzak menzile, sarılıp yatarım inzivalarda
yeter ki sen kadınım bozulacak bütün yeminleri savur suratıma..
Kayıt Tarihi : 27.5.2011 00:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!