ah benim halimi görsen
Nasıl eğilip büzülmüşüm
Senin yolunda
Durmadan tespih çeker gibi
Sayiklayip dururum seni
Ne gecem gece,ne göndüzüm gündüz olmuş
Aydınlığı büyüler bizi
Aydınlığı büyüler bizi
Çengeller ve zincirlerle bağlandı yerinde
Dağlar çökse belki bu kadar acı vermez
çekindiğini ima ettığıni bilmezmiyim
Güneşın doğuşu umudumuzdur
karamsarlık denildimi güneşi hatırlarım.
Aydınlığı hayatın başlangıcının müjdesi
acı ve sevincimizin başlangıcı
Her doğuşu taze bir başlangıçtır
onunla diriliriz.
Hararetli bir sıcak başladı
Her yer yemyeşil
Çiçeklerın kokusu yayiliyor.
Kelebekler rengarenk
Kuş sesleriyle cıvıl,civıl etraf
Artık gömlekle çıkıyorum
Aynı duyguları yaşar herkes sanmışım,
Oysa duman bacamızdan geliyor.
Dumanı tüteni hiç görmemişim,
Anlatmaya yetmez kelimelerim,
Sürekli gelgitlerde bocalayan,
Benmişim…
Nasıl unutacağım
Biliyormusun
Biliyorsan bir yol göster
Sen beyazın ben esmer
Bozma zenginliğini yoksuluğumla
Ayrı dünyaların insanlarıyız
Gariptir bu günlüm garip gürünür
Sevenler hep farklı yere savrulur
Hayalı bile bana çok acı gürünür
Ölümden beterdır böyle ayrılık
Acılar yoğurdu yolun sonunu
Aklıma gece gündüz
Davetsız geliyorsun
Zaman mekan fark etmez
Günlüme giriyorsun
Her an ve her dakika
Onlar küçüken hepsini sırtımda taşıdım
Gelirimiz yok,yevmiyelik işler yapardım.
Yemek bulamazken,bir yemek icad ederdım
Zor şartlar altında üç kız,üç erkek büyütüm
Gün yüzü görmedım onlar için uğraştım
Dünyada bulunmaz artık gölgesi,
Durmadan duyulacaktır hasreti.
Biliyorum, burda olmaz muradım,
Gölgesini görmek en mesrur anım.
Hasretinden yanar durmadan içim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!