Sait Kurupınar Şiirleri - Şair Sait Kuru ...

Sait Kurupınar

Huzur ne coşkuludur
Rüzgara benzer biliyor musun anne?
İlkbaharda toprak ne huzurludur
Ekinlerin kokusunu özledim anne

Ak dağın üstüne düşen ay

Devamını Oku
Sait Kurupınar

Dolunayın alaca ışığında
Bir yorganın kuytu köşesinde
Rahmete susamış gözyaşımda
Sana da bir rahmet duası okurum annem

Düşümde kopan kıyametin içinde

Devamını Oku
Sait Kurupınar

Kar sonrasında parlayan yıldızlara,
O yorgunca büyüyen gözler ardında,
İlkbaharın tebessüm saçan toprak kokusunda
Sonsuzluğa tutunmuştur benim aşkım.

Yılların yorgunluğunun çöktüğü şakaklarda,

Devamını Oku
Sait Kurupınar

Tut ki unutulmuşum.
Ateşle yoğurulmuş
İlmik ilmik bir duaya düşmüşüm
Sırılsıklam çayımla sevişmişim

Gökyüzündeki yıldızlardan öte

Devamını Oku
Sait Kurupınar

Buralı değilim,
Öteliyim.
Uzaklıyım.
Kendi içinde yuva ören çulhalıyım.

Yarlıyım.

Devamını Oku
Sait Kurupınar

Vurun, yüzüme vurun geceler
Fırtınaya bürünen yıldızlarla
Üstüme düşün geceler
İklimlerle yürüyün, yüzümü örtün geceler

Gurbetim gizli, sesim şaşkın

Devamını Oku
Sait Kurupınar

Çıkıp gitsem buralardan
Adı sanı konulmamış bir yerlerde
Bir türkü tuttursam
Hışımla inen yağmurlarla gelsen

Annemin sevdasına nazır

Devamını Oku
Sait Kurupınar

Bu şehirden giderim, giderim bu şehirden.
Uzaklara giderim.
Kokusunda gül büyüyen kucaklara giderim.
Dumanında cennet tüten tuzaklara giderim.

Kırağı çalan ayazdan, gökte yıldız sayan çocuklara,

Devamını Oku
Sait Kurupınar

Ak şaçının örgüsünde güller açan anam
Güzel anam
Gözleri boncuk anam
Boncuk gözlerinden
Saçlarının belik pörçük örgüsünden öpüyorum

Devamını Oku
Sait Kurupınar

Haddimi aşan bir cüretle yürüdüğüm yollarda
Kıstırıp insanlığımı boğan bir hırsla haykırmak
Varoş kentlerin insanı kadar kirli
Ve senin yüzün kadar ayrılık kenti

Nedir seni ayrı kılan

Devamını Oku