Akarsular gibidir aşk,
Durmadan gönülde çağlayan.
Akarsular gibidir aşk,
Öylesine temiz; kin, kir tutmayan.
Haydi, yine gel, vur sol yanıma!
Şiir ol da dökül dudağıma!
Ben duyarım sen fısılda kulağıma,
Uzaktan uzağa bir duayla!
Akarsular gibidir aşk,
Hayvanca kontrol edilemez şehvet ve hiddet,
Akl-ı beşer bu letaifi kontrol etmelidir elbet,
Zira akıldan gaye hikmet ve istikamet.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Akıl kalbe der:
Ey kalbim!
Ya benden habersiz âşık olma!
Ya da çektiğin acıyı bana duyurma!
Bir öğün yemeğe verilen para,
Bir kitaba verilmiyor.
Midenin rızka,
Muhtaç olduğu biliniyor da
Aklın ki nasıl bilinmiyor?
Uyan ey insan ölüm var ayıl!
Seni hikmete sevk eder akıl,
Hayvan gibi yaşayacaksak,
Ne diye verildi ki şu akıl?
İnsanı insan yapan akıldır,
Akılı akıl yapan felsefedir,
Felsefeyi felsefe yapan hikmettir,
Hikmeti hikmet yapan
Ve kemale ulaştıran vahiydir.
Hakk içindir insan aklı,
Vicdan ki her daim haklı.
Ey yâr, mahrum bıraktığın gözlerinin derdiyle aklım giderse bir gün başımdan!
Anlamsız olur artık gelişin gözyaşlarıyla ayrılmasan da yanı başımdan.
Yaklaşıyor kıyamet,
Sen haşri zikret!
Aklı olana ibret,
Derya dolusu hikmet.
Aklın ermez mi haşre?
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.