Ey gafil, ey zalim!
Ey cahil, ey zalim!
Git, ibadetini Hakk’a göster,
Sen bana adaletini göster!
Adalet hak ve mizan iledir,
Hakk-ı Adl daim âdil iledir.
Adalet kalem oldu,
Satırlar hikmet doldu,
Hikmetsiz adalet,
Soldu oldu dalalet.
Ademden Âdem,
Oldun madem,
Bir taş, bir çiçek
Ya da bir böcek,
Havada bir sinek,
Arzda bir binek,
Yeryüzüne rahmet akar,
Bembeyazdır adı kar,
Ey Kuddûs!
Temizledi arzı,
İndirdiğin kar,
Seyyiatımıza da yağdır,
Samimiyet, gayret ve sadakat ile
Ağaçlar dahi gelirler dile.
Yaprak ellerini açarak,
Dua ederler dize dize bize.
O hâlde Hak’tan gayrısına minnetten kaçarak,
Sebat gerektir hepimize.
Ağlayan anlar dizelerimizi,
Allah dostu sürer Peygamber izi,
Kimileri inkâr eder bizi,
Kaybeder sonunda izimizi.
Yakışmaz mümine kelimelerle kusmak,
Ahmaklara en büyük cevaptır susmak.
Ana karnından günahsız geldik dünyaya,
Gayemiz ahsız dönebilmek Mevla’ya.
Sabah güneşin doğuşuyla değil, kuşların zikriyle başlar.
Kalbimizden alır kaynağını yâr, şu gördüğün akarsular.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.