Ey şair! Değer verme sevgisine sen halkın
Tez geçer gürültüsü zafer övgülerinin;
Aptalın yargısına, soğuk kalabalığın
Gülüşüne de boş ver, aldırışsız ol, sakin.
Sen çarsın: Yalnız yaşa. Yürü özgür yolunda
Özgür akıl nereye götürüyorsa seni.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Ödül sendedir, çünkü en yüce yargıç sensin;
Ürününe en titiz değer biçebilensin,
Ey güç beğenir usta, sen ondan hoşnut musun
şımarık bir inatla rahlenin sarsılıp durması...
Değer verme ey Şair !..
Sen iyi bir komunist olabilirsin ama halk iyi bir halk değil..
Sen mütedeyyin bir halk çocuğu olabilrisn ama halk dinden imandan yoksun..
Sen dağ kadar vefalısın ama halk kedi kadar nankör..
Sakın hoşnut olma, arzuların o kadar şedid olsun ki sair şairleri parçalmayı düşün..
Sen deryalarda yüzerken bağır 've evet nihilist bir edayla de ki; insanın gerçekten boğulabileceği bir bardak su vardır..' diye..
Unutma şair, ne kadar muzaffer olursan o kadar yalnız kalırsın..
Sadece kendi çöıkarını düşün, başkası için yaşarsan dünya daha hızlı kiirlenir..
Not: yüzsüz melankolizmden:)
he ..
aynen katiliyorum
herseyi bir araya getirip eyvallah alinca
kalabaliga da gider:)
С н е г у н е т у – и с л е д у н е т у .
Kar yoksa iz de yoktur
bileşik isim tadında: birleşmek zaman zaman harfe kan kaybettirir kaynaşmak adına ..
bu sone sana gelsin ruhum... sen razıysan benden kimseden beklentim olamaz... dedim...
ve soneyse ki durum onu gösteriyor, kafiyelerde problem var ki çeviriden kaynaklanıyor olabilir..
Puşkini ilk olarak Yüzbaşının kızı adlı romanıyla tanıdım ve çok beğendim. Sonradan bir rus arkadaşımla sohbet ederken Puşkinin aslında öncelikle bir şair olduğunu ögrendim. Ve merak edip bir kaç şiirini okumuştum.
Bana hitap etmeyen bir şair olsa da güçlü imgelerini begenmiştim. Ama bu şiiri çok basit ve çok acemice bir çeviri ile sunmuşlar
bu çeviriryi paylaşmak istedim
Şaire/ A.S. Puşkin
Ey şair! Kulak asma, sevgisine sen halkın
O canım methü sena, anlık gürültü geçer;
Kuru kalabalığın gülüşünü duyarsın,
Ve aptalın hükmünü; fakat metin ol, boşver.
Sen çarsın, yalnız yaşa, yolunda yalnız yürü,
Yürü, hür vicdanının seni çektiği yere,
Olgunlaştır, sevgili meyveyi, tefekkürü;
Hizmetine karşılık bir mükâfat bekleme.
Her şey sendedir, sende; büyük mahkeme sensin;
Eserine, elden çok, kıymet biçebilensin,
Söyle ey titiz şair, sen ondan memnun musun?
Memnunsan, kalabalık varsın küfretsin sana,
Tükürsün, ateşini yakan, ulu mihraba
Şamdanını, çocukça öfkeyle, sarsadursun
A. S. Puşkin
Çeviren: Sefer Aytekin
hani ruslarda bir başka, türklerde bir başka.farketmiyor.sen bildiğini oku.nasıl olsa dokunuyor kilim dön dön yine oku.
Bazı şiirlere yorum yazarsınız: şairi takdir için belki teşvik için. Bazan da yorum yazarsınız şairi toprak olmuş şairlere...geriden gelen şairlere efkâr için, ufuk için...Fakat şairlerin zor beğenen bir 'usta' olduğunu söylüyor şair.. Tanıdığım bazı şairler de 'zor' beğenirler.Bazıları da kendilerinden başkasını beğenmezler. İşlerini beğenmezler, eşlerini beğenmezler.Benim bildiğim bazı şairler iyi bir eş değildir. iyi bir iş bulsalar da arı gibi o işten o işe konar dururlar. Halbu ki şair iyi bir eş olmalıdır. iyi bir baba olmalıdır. iyi bir muhabbet fedaisi olmalıdır. Güzel insanlar, güzel şairler sadece güzel şiirler yazmak için yaratılmamışlardır. Hayatın her noktasında kendi nefsinin savcısı başka dostlarının da avukatı olmalılardır diye düşünüyorum.
Bu şiir bana bugün; çok değer kazandırdı.
Mehmet YUSUFLAR
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta