Şair
Yazmaya başlar duygularını safça,
Kullanır kelimelerini hoyratça,
Nakşederken beyaz sayfayı,
Rengiyle yaşatırsa odur şair.
Ressam gördüğün şekleder,
Şair haliyeti ruhiyeyi nakleder,
Akli duygusuyla cezbeder,
Derinden gidendir garip şair.
Aşık bir sevdanın pençesinde,
Yaşar ve yazar elverdiğince,
Dört kelimede dörtbin mana,
Sunuyorsa garip şairdir kainata.
Aşkın ruhundaki heyacanı,
Sarmalıdır her okuyanı,
Mana içre bir deryayı,
Sunmalıdır derin garip şair.
Sanatı hayatttan alan,
Ruhunu aleme salan,
Sözünde olmayan yalan,
Raksetmelidir garip şair.
Akıcı dilinde kelimeler,
Her ruhta ayrı gezer,
Olayları hep seyreyler,
Yorumcudur garip şair.
Geçmişten geleceğe,
Köprü olur geleneğe,
sözündeki yeteneğe,
sahiptir garip şair.
Ruh tenden sıyrılmış,
söz manaya sığınmış,
Ayazlarda hep ısınmış,
Tenhadadır garip şair.
Aşık Tevfik söyler özün,
Şairlere cümle sözüm,
Sizler benim aynamsınız,
Bu haldedir garip şair...
Kayıt Tarihi : 4.1.2008 21:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!