Sahtekarlık Şiiri - Cahit Konut

Domuz yağından boyası,
Açığa çıktı mayası.
Gerçek güzellik nerede?
P(i)lâstiktendir mayası.

Karpuzlar kabak aşısı,
Dolu manavı, çarşısı.
Hiç tadını alan var mı?
Tuzundan yenmez turşusu.

Hormonlanmış hıyar-hıta,
Görünmez özünde hata.
Eşek bile yemez iken,
Ye! Diye vermişler ata.

Tavuğa yedirmiş ilaç,
Kırk beş günde olmuş anaç.
Dişleri kesmez budunu,
Sündürsen de iki kulaç.

Dana şişmiş öküz gibi,
İnek gelinlik kız gibi.
Kartlaşmış camız etini,
Çiğniyorlar sakız gibi.

Davul kadar olmuş kabak,
Doğramışlar tabak-tabak.
“Kabak tadı verdi.” Derler,
Hele bir ye, tadına bak.

Süte doldurmuşlar suyu,
Bereketli bizim kuyu.
Gece karnım sancılanır,
Kaçırdık tatlı uykuyu.

Şeker pancarı kurudu,
Tatlıda, mısır şurubu.
Sağlıklı insan kalmadı,
Bir mum misali eridi.

Patlıcan, domates, biber,
Her gün fırınlara gider.
Zehir zerk etmiş içine,
İnsanlar canıyla öder.

Yalancı-dolancı çete,
Su sıkmış kırmızı ete.
Onlar yediler haramı,
Yemezdi verseler ite.

Eşek etinden mi sucuk?
Bayılıyor çağa-çocuk.
Pahalıdır alamam ki,
Bir ucundan kes birazcık.

Ekmekte on çeşit maya,
Medeni olmuştuk güya.
Çavdar* buğdayın değiştik,
GeDeO’lu kunduruya.*

Güldüler yerli harmana,
Koştular ithal samana.
Saman da kılçıklı çıktı,
Kaldık bir kalleş zamana.

Bağda kükürt kokar üzüm,
Yemeye de olsun yüzüm.
Eğer çözüm bulamazsak,
Ne olur halimiz bizim.

Kiremit tozu bibere,
Bunu katanlar gebere.
Eğer ceza vermiyorsan,
Bunu yapacak habire.*

Pirinci naylondan yapar,
Pahalı paraya satar.
Allah cezanı verecek,
İnsan ahı bir gün tutar.

Akıllar çıldırdı özde,
Bütün yolsuzluklar bizde.
Haramın binası olmaz,
Doğruluk, kuru bir sözde.

Kokusu yok gülümüzün,
Neşesi yok halimizin.
Şeker verdiler arıya,
Tadı kaçtı balımızın.

KARAC’OZAN; dikmiş meyva,
Dalında çürümüş ayva.
Şu sahtekâr insanlara,
Yalan beleş, yal bedeva.

26 Haziran 2018 GÖLBAŞI

*habire: Her zaman, daima.
*kunduru: Beyaz buğday.
*çavdar: Esmer buğday.