ne zaman yoksulluğun aklına gelse
gerilmiş bir tel gibi batıyor
üzerinde oturduğun kadife koltuk.
ne zaman sefilliğin aklına gelse
ateş oluyor yattığın ipek yatak.
çünkü sende duyuyorsun
yoldan geçen insanların acılarını,
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Duyduklarını hiç sanmıyorum insanların acılarını...
Tebrikler Ahmet Aksoy
Sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta