Papatya Şiiri - Ceysu Çalışkaner

Kırılan her kadının kalbinde,
Filizlenebilen bir bitki olsaydı eğer,
Bu kesinlikle papatya olurdu..
Ölümün en çok yakıştığı,

Ne nazlanmayı bildi bu kadınlar,
Ne de sitem etmeyi.
Hiçbir zaman el üstünde tutulmadılar mesela
Hiçbir zaman bir kalbe girip oraya yerleşemediler,
Hep dış kapının dış mandalı olup çıkıverdiler.

Hakketmediler mi?
Anne olmayı..
Kadın olmayı..
On parmağına ayrı ayrı marifet sığdıran bu kadınlar
Şu koca evrene sığamadı..

Koca koca adamlara
Koca koca laflar etmek boşunaydı..
Çünkü akıl yaşının fiziki bir yaş ile alakası yoktu..