Sahne Senın Şiiri - Deniz Gece Mavisi

SAHNE SENIN

geçmez dediğin kaçıncı acidan ceketini alıp ciktin sen
üzülme buda geçecek
Bir sabah uyandığında ne acı kalicak
nede acidan eser
hersey saate bağlıdır derdi nenem
vakitsiz gül açmaz

Bir sabah pencerene konan bir guvercinin açım doyur beni diye gaga sesleriyle uyanacaksın
simitçi çocuk yine şarkılar söyleyecek
postacı adem amca yine gizli gizli sana gelen mektupları okuyacak gecenin kulağına fisildayacak mavi
ve umut kelebekleri canlanacak avuç içlerinde
öldü sandığın tüm duygularinida alıp yanına oturacaklar yastığının ucuna güneş şarkılar söyleyecek
böbürlenecek bulutlar
bir kedinin bacaklarına nasıl sarıldığını görünce anlayacaksın yaşamak nefes almak güzel

pencerenden girecek mutluluk rüzgarları yanağını öpecek umutlar
bir makas alıp kaçacak Aşk
bir sabah senin için hayat yeniden yazılacak eline verilecek bir boya tenekesi boya denecek sana ayı maviye güneşi kırmızıya ve bulutları pembeye boyayacaksin pembe bulut olmaz diyenlere inat koşar adım yürüyecek merdivenleri tersinden çıkacaksın

yolda gördüğün ilk teyzenin koluna girip mutluyum ben mutluyum yeniden doğdum diyeceksin
bir sabah gamzelerinde açacak binbir renk çiçekler fesleğen kokusu yüreğini kaplayacak inan ve bekle şair

bir sabah ben gelicem yanına çayı demleyip tostlari fırına atip hadi uyan diycem tereyağ mutlu zeytinler umutlu ve domates şaşkın bakarken bana günaydın diyecek kulağına yarınlar şimdi sahne senin