Sahiplendirilmiş şiir Şiiri - Hasan Gölbol

Şimdilerde ruhum acıyor
neden bilmem hep karnım aç.
Dün yağmur vurdu pencereme
seni gördüğümü sandım okyanusu andıran damlaların birisinde
ve seni hissettim çatımız üzerinde sevişen kumrularda.

Böyle anlarda
kelimeler hiçbir şey yapamaz
hangi dil konuşur ki böyle günlerde
böyle sevgilerde...
Ama sevmek yetmez anlamazsın
hissetmek gerekir
Kızgın değilim sana
Aşk yoldaşım benim
sen git aşk bana kalsın.

Gündüzlerin sürekli uzadığı
bir masal misali sevdim seni
Yok ki gücüm sana kalbimi açmaya
son çıkan bir anahtar bırakmadı bana
yine de seviyorum seni.
Ama sevmek yetmez anlamazsın
sen git
aşk bana kalsın.

Rengarenk panjurları olan evimizden
ve evlerinden
çıkıp gittiler leylekler.
Bu şehri ve bizi severlerdi bilirim.
Ama sevmek yetmez anlamazsın.
Kendi baharımla bırak beni
sen git,
aşk bana kalsın.

Seni, sana bunu söylemeye çekinecek kadar çok
Güneş tepede iken zifiri karanlık arayacak kadar tok
seviyorum.

Kaybolurken iki dizenin ilkinde
koynumda hayalinle ağlayacağım sana
ve yanacağım seni itelediğim her sözcüğe
Biliyorum
sen de seviyorsun beni
en az şarabın kanı sevdiği kadar,
ama sevmek yetmez anlamazsın.

İki nota duyarsın belki şehri terk ederken
ikincisinde sol bacağın ve güzel ellerin
artık başka bir şehirde..
Hayıflanma! İhtimali olan geleceğe.

Aşk yoldaşım benim
sen git,
aşk bana kalsın..
sevmek yetmez anlamazsın.