Bu gün kayıp bir şehrin ruhu var bedenimde
Yorgun umutsuz talan olmuş düşlerim
Yıkık viran olmuş sokaklarına baykuş tünemiş düşlerimin
Sensizlik baş kaldırmış yüreğimin orta yerinde
Arnavut kaldırımlı caddenin köşe başında
Senden arta kalan kırıntılar var içimde
Bu gün yüreğime sordum neden böylesin.
Ben böyleyim işte kime zararım var.
Böyle mutluyum ben hem bundan kime ne
Mutluluğun zamanı mekânı olmazmış.
Yüreğim öyle söylüyor.
Ben yüreğimin sesini dinleyenlerdenim.
Bu şehrin,
Uzun dar koridorlu sokaklarında
Sana ödünç verdiğim düşlerimi
Geri almaya geldim bu gece
Sokak lambalarının kör ışıkları altında
Gece yarısı soğuk içimi ürpertse de
Dört duvar arasında
Çınlıyor kulaklarım
Sensizlik esir almış benliğimi
Gün geceye dönerken
Çığlık olur yokluğun içimde
Boğazımda düğümlenir hıçkırıklarım
Kaç gün oldu
Aklımdan hiç çıkmıyorsun
Hayalini kurmaktan yoruldum artık
Çaresiz hissediyorum kendimi
Sana olan sevgimi nasıl anlatacağımı bilemiyorum
Düşündükçe aklım ve yüreğim arasında kalıyorum
Son zamanlarda aklımın almadığı kadar dağıttım kendimi.
Bana bakıp bakıp bu halin ne diye soranlara
Bir şeyim yok demekten aciz düştüm.
Bu Kış ayların da güneş görmez,
sis pusun eksik olmadığı yerlere
Gücüm yettiğince koşmak istiyorum.
Senden habersiz,
Avuçlarımın içine alıp yüzünü
Kuytu bir köşeye çekilip
Kimsenin olmadığı bir yerde
Saatlerce bakmak istiyorum
Ay parçası yüzüne,
Sen,
Beyaz melek gibisin,
Sana özlem/le bakıyorum her seferinde
Hayalin benliğimi sardıkça
Kendimden uzaklaşıyorum farkına varmadan
Dalından kopmuş yaprak gibi
Bir yaz akşamında
Dualar ediyorum yarınlarına
İçimdeki seni, senden habersiz öpüyorum
Ürperiyor hislerim, içim titriyor
Ağustos ayında kar yağıyor yüreğime
Avuç avuş savuruyorum
Yüzümün yarısını duvara dönüp
Diğer yarısı ağlıyor sana bakıp bakıp
İçim kırılmış çam parçaları gibi
Her nefes alışımda kanatıyor ciğerimi
Tırnaklarımla kazıyorum şehrin sokaklarını
Sebepsizce ölümü beklemek gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!