Şahin Yiğit Şiirleri - Şair Şahin Yiğit

Ben,
Sana Merhaba demenin
Heyecanını yaşarken
Her seferinde
Umursamaz tavırlar takınma bana
Bir bak etrafına

Gülüşüne ömrümü verdiğim kadın
Gönül bahçemde ellerimle bakıp
Gözyaşlarımla suladığım
İçimde tomurcuklandırdığım
Umut filizlerimin üzerine
Bahar ayında buz tutturdun gidişinle

Özledim seni,
Oyunbozan çocuklar gibi
Sıkışınca her defasında
Gidiyorum demeni,
Özledim,
Bana bakıp seni çok seviyorum demeni.

Ben,
Çocukluğumda öğrendim
Çakıl taşları arasında
Yalın ayak yürümeyi
Son bahar ayında
Yaprakların havada

İçimdeki seni
Martılara yem ettim bu gün
Artık ağlamak tıksırmak yok
Senli hatıralara bakıp bakıp
Nemli gözlerle etrafa bakmak yok artık
Bendeki anılarını balıkçı iskelesinde ara

Anılarımı yanıma alıp
Gidiyorum bu şehirden
Kula kulluk edenlere
İsyan edercesine
Gidiyorum,
Tabiatın döngüsünde

Gidiyorsun
Elveda der gibi
İçine biriktirdiğin umut tomurcuklarının yeşermesi,
Yâda ilkbaharın müjdesi papatya çiçekleri gibi
Etrafına umut gülücükler savuruyorsun.
Farkına varmadan beni de yanına alıp

Dün akşam
Şehrin karanlık sokaklarında aradım seni
Her gelen geçene senin eşkâlini verdim
Uzun dar koridorlu şehrin sokaklarında
Gece karanlığında ağaç dallarının hışırtıları
Sessizliği bozuyor

Bir akşamüstü gün batımı sonrası
Kızıl renkli gökyüzünü seyrederken,
Küçük bir kasabanın sahilinde
Seni ve geçmişi düşündüm.
Ne hayallerimiz vardı seninle
Küçük bir sahil kasabasında

Seni görmeden sevmek
Yalın ayak çakıl taşları arasında
Yürümek gibi bir şeydi
Zamanla ayaklarımın acıyacağını bile bile
Acılarım zamanla yosun tutsa da içimde
Seni sevmek güzeldi