Korkuyorum,
Bir gün çekip gitmenden
Beni yıkık viran olmuş bir binanın
Dar karanlık bir odasına koyup
Kilitleyip kapısını üstüme
Çekip gitmenden korkuyorum.
Karmaşık duygulardayım bu gün
Senli düşler kuruyorum kendimce
Senden uzaklarda.
Seni çağrıştıran şiirler yazıyorum
Hissetmek istiyorum senin duygularını
Ağzından çıkan her kelimede
Ben en çok
Senin varlığını sevdim
Seni görme umudunu
Gelirsin diye beklemeyi
Kalabalıklar arasında seni düşünmeyi
Deniz kenarında kuma ismini yazmayı
Yalnız kaldım senden gideli.
Nereye dönsem kendime çarpıyorum.
Cesaretimi toplayıp seni düşünsem,
Mutlu rüyalar görüyorum son zamanlarda.
Bir gece yarısı ansızın elimi tutacakmışsın
Hiç beklemediğim bir anda;
İçimdeki yalnızlıkta
Yokluğunu hedef gösterip kendime
Namluya sürdüm sensizliği
İki Ateş altında kalmış mülteci gibi
Sağa sola koşturuyorum yapayalnız.
Geçmişimi geleceğe feda edip
Yokluğunu anılarda yaşattığım yar
Hayalini öpsem
Dudaklarımı hisseder misin?
Dönsen yüzünü bana doğru
Ilık bahar yeli gibi
Nefesimi hisseder misin?
İçim yalnızları yaşıyor bu günlerde
Ne zaman seni düşünsem
Kendimi dört duvar arasında
Müebbet cezası almış,
Mahkûm gibi hissediyorum
Ne yana dönsem çekilmez bir hal alıyor
Sen benden gittin gideli
Yüreğimin kuytu bir yerine
Senden habersiz sevgi tohumu ektim
Her sabah kalktığımda gözyaşımla suladım
Gizli gizli yas tutum peşin sıra
Ağıtlar yaktım yürek parçalarcasına
Yıllarım nisan yağmuru gibi akıp gitti
Seni düşündüğüm her anım mazi oldu şimdi
Umut bağladığım senli düşlerim yok artık
Ömrümün orta yerinde bulduğum sen yoksun
Yalnızca yazdıklarımı okuyan sen gittin
Yazıp yazıp sildiklerim kaldı bende
Uykuda gördüğüm rüya misali
Anlamını yitirdi artık duygularım
Gidişine yas tutan yüreğim
İntihar edercesine sustu az önce
Haykırışlarım yankılandı içimde
Namluda kalan son kurşunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!