Şahin Gezer Şiirleri - Şair Şahin Gezer

Bağzı geceleri derin bir hüzün kaplar insanı,
Dalıp gider öyle uçsuz bucaksız bir yere.
Gözlerinden aşşağıya süzülür göz yaşları,
Hakim olamaz çünkü elinde değildir.
Sonra derin bir iç çeker,
Ardından, göz yaşlarını siler.

Ne kadar uzakta olursan ol,
En fazla gözüm görmez, kokunu duyamam.
Sırf bu yüzden daha çok özlerim seni,
Daha çok gelirsin aklıma.

Daha bi başka türlü severim seni,

Kürt bir kız sevdim, gözleri gece gibi derin,
Kalbimde açan çiçek, her anı onunla serin.
Diyarbakır'ın sokaklarında, adımlarımız yankılanır,
Sevdamızın türküsü, dağlarda yankılanır.

Ellerin ellerimde, umut dolu yarınlar,

Gözlerim kapandığında, sessizce,
Bir yolculuğa çıktım, meçhule doğru.
Öldüm, fakat hala buradayım,
Anılarım, sevdiklerimle, sonsuz bir döngüde.

Yıldızlar altında bir nefes gibi hafif,

Zindanın soğuk duvarları arasında,
Sessizce özgürlüğün şarkısını fısıldar rüzgar.
Her taşında umut, her köşesinde bir hayal,
Özgürlük, uzak bir rüya, zindanın ötesindeki aşk.

Gökyüzüne uzanır, demir parmaklıklar ardından,

Ufukta bir güneş doğdu,
Esti batıdan rüzgar.
Kokun geldi sardı etrafımı,
Hayalin geldi gözlerimin önüne.

Yaşaran gözlerimden aşşağıya düşen her damlada, sana özlemimi anlattım.

Masum bir çiçek edasıyla kokan o güzel tenini özler oldum şimdilerde.
Gökyüzünde parlayan o güzel yıldızlar gibi parıldayan gözlerinde kaybolmayı,
Küçük bir adada mutluluktan Bülbül gibi şakıyan minik dudaklarının arasından çıkan o tatlı sesi.
Özler oldum seni
Ve
Bekler oldum dönmeni

Gözlerinde sonbaharın hüznü,
Yollarında yalnızlığın izi,
Bir terk edişin acı şiiri dökülür dudaklarından.
Her hecede bir umut, her mısra bir vedadır,
Gidenin ardından kalanın yüreğinde.

Güneş doğar her sabah, karanlığı deler,
Yeni bir gün başlar, umutla dolu.
Her zorluk bir ders, her yara bir iz,
Ama her iz, bizi daha güçlü kılar.

Ve gün gelir, bedenin ebedi var oluşa geçmeye hazırlık yapmaya başlar.
Çok yorgun hissedersin kendini, olur olmaz gözlerin dolar durduk yere.
Hissedersin artık ölümü, sana geldiğini, senin için geldiğini bilirsin.
Ve eline bir kâğıt birde kalem alırsın, yazmaya başlarsın sevdiklerin için bir veda şiiri.
Mısraların gözyaşlarıyla dolarken, damlaların üzerine özlemini kazırsın.
Sonra uzanırsın boylu boyunca kanepenin üzerine,