EY DÜNYAYİ FETH EDEN GÖNÜL,
BİR GÜZELE Mİ YENİLDİN.
SEN Kİ NİCE CANLARI YAKAN GÖNÜL,
BİR CÂNÂNA MI YENİLDİN.
EY BAŞIBOŞ GEZİP DURAN GÖNÜL,
Mecnûn ki leylâ aşkına çöllere düştü
Leyla ona bakmadı oturdum ağladım
Ferhat ki şirin için dağları delip su getirdi köyüne
Şirin onu bir bardak suyla zehirledi
Oturdum ağladım
Bülbül o güzel sesiyle her gece şarkılar yakarken güle
Bir anne var, gözleri deniz,
Sevgi dolu, şefkatli, sessiz.
Geceleri uykusuz, gündüzleri yorgun,
Yüreği hep çocuklarıyla dolu, durgun.
Gözlerindeki ışık, gecenin karanlığını deler,
Sesindeki melodi, sessizliği bozar, huzur verir.
Ellerinin sıcaklığı, soğuk dünyayı ısıtır,
Kalbindeki sevgi, tüm acıları unutturur.
Seninle birlikte, her yer bahar bahçesi,
Aşk, ölümün kıyısında bir çiçek gibi açar,
Her solukta bir umut, her vedada bir yas.
Ölüm sessiz bekçi, aşk ise cesur savaşçı,
Bir ömür boyu süren bu destansı savaşta.
Aşk, ölümün soğuk yüzüne meydan okur,
Yollar ayrılığa giderken sessizce,
Bir ömür boyu sürecek gibi hissedilir her adım.
Aşk bir yıldız misali kayarken gökyüzünden,
Kalır geriye sadece tebessüm ve gözyaşı,
Ve bir kalp, ayrılığın acısını taşıyan.
Bir adam var içimde,
Sessiz sessiz çığlıklara boğulmuş.
Bir adam var içimde,
Yüreği hüzünle dolu.
Dalgalarda boğulan sular var içimde,
Bir sonbahar akşamı,
Yapraklar sessizce dökülür .
Rüzgarın fısıltısı kulağımda yankılanır,
Kalbimde ki yankı ise çok derinlerde.
Gecenin karanlığında, yıldızlar sönük,
Bir adam oturur, gözleri nemli, gönlü kırık.
Yalnızlığın soğuk kollarında, sessizce ağlar,
Geçmişin hayaletleri, ruhunu sarar.
Uzun uzun dalar gözlerim,
Aklıma gelir hayalin.
Bakar bakar gülümserim ne güzelsin sen,
Seni sevmek ne güzel.
Saçından tırnağına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!