ben hep sağ yanıma yattım..
üstünü örttüğüm yalnızlığımla
karnım ağrırdı...
gidemediğim zamanın kutsallığında
solumda uyurdu ya yokluğun
muzdarip sorguların yorgunluğunda
2 yakasız bi pişmanlik
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta