Sadullah Celik Şiirleri - Şair Sadullah ...

Kızıl ufuklara dalan gözlerin
Beklediği yarınlar ben değilim!
Yürek suyuyla beslenen güllerin
Kastettiği anlamlar, ben değilim!

Hoyrat rüzgar yaprakları savurur

Dürüstlük garip kalacak hayatta
Hep oyun ve eğlenceden ibaret
Olan şu fani, koca kainatta
Oyuncu insan kazanacak elbet.

Evlilik kağıtta anı kalacak

Umutlarla bezenmiş bahçelerde
Yiğitçe dolaşmak cesaret ister
İstikamet için tüm seferlerde
Gönül adamı olmak, çaba ister.

Herşeyden vazgeçmiş ak hedeflerde

Tarih Yirmiyedi Temmuz
Bardaktan boşanırcasına
Yağmurdan bir şifa
Düşüyor can topraklara.

Ufuk sarısı saçların

Biz ne çeşme önlerinde
Ne nostaljik sokaklarda
Ne de yalnızlığı ciğerlerine
Çeken dağlarda...
Biz, bizi bir araya getirmek
İsteyenlerin masum gözlerinde

Para, sevmediğin insanla dost yapar seni
Yara, sevdiğin insanla dost yapar seni.

Erciyes gibi dik duran
Şekilleri aşamadık
Fikirlere tuzak kuran
Barajlardan taşamadık.

Kimi tarar açar saçı

Zamanı avuçladım
Dedi; toprak
Toprağa yüz sürdüm
Dedi; yakın.

Evlatlarım, malım var

Uçuk, kaçık
Her renk uyar sana
Renler mi sana uyar
Yoksa sen mi renge
Bilinmez.

Gemiler demir atmaz sahillere
Dalgalar can vermez, eskisi kadar
Güneş vurmaz gölgeler üstüne
Sevdan acıtmıyor, eskisi kadar.

İlk bakıştığımız günü hatırla