Helal haram bilmez. Hele ki ayıp...
Gözleri kapalı her haltı yiyip,
Sonra da kitaptan ayet söyleyip,
İnanmış görünen kuldan korkarım.
Ben çınarın kökleriyim
Her gelene dal demezem
Arif ile taş taşırım
Cahil ile bal yemezem
Kadınlar ikiye ayrılır
Adına şiir yazdıklarım
İçin için kızdıklarım
Altın zümrüt dizdiklerim
Gözü doymuyor insanın
Bulmuş bir yol tutturuyor
Kendisi kül yutmaz ama
Sana bana yutturuyor
Kimi huri hatun gibi
Ah ile vah ile geçti bir ömür
Hasreti yollara dizdim bir zaman
Gözyaşımla umudumu besledim
Su üstüne yazı yazdım bir zaman
Ne de çabuk geçti ömrüm.
Çağlayıp da akmış gibi...
Hovardaca harcamışım,
Sanki vakit çokmuş gibi...
Bulanık su idim, aktım duruldum.
İnsanlık peşinde koştum yoruldum.
Vaktinde dost kadrin bilemedim de,
Dost zannedip her yılana sarıldım.
Sana muhabbetim kalmadı artık;
Derdimin dermanı olsan da gelme.
Cennet-i Ala da saray bahşeden,
Tanrının fermanı olsan da gelme.
Düşenin halinden herkes anlamaz,
Meyvesin çekmeyen dala güvenme.
Ateş korkusuyla kılarsa namaz,
Müslümanım diyen kula güvenme.
Kalbi eğri olan hicazdan gelse,
Sararmış akşamlarda bıraktım seni
Ve sabahsız gecelere sığındım
İrinler akıyorken inleyen bulutlardan
Bir yürek yangınıyla aydınlattım geceyi




-
Mahmut Mücahit Özdemir
Tüm YorumlarSayin Sadri bey,bir gün önce okudugumda cok etkilendigim Anne`me adli siirinize yaptigim,o anki duygularimi anlatmaya calistigim yorumum,bilgisayar kaynakli bir hata sonucu yer degistirmis baska sayfada cikmis,diger arkadasin siirine ait yorumda sizin sayfanizda cikmis,benide üzen bu nahos hatadan d ...