Sadık Uzun Şiirleri - Şair Sadık Uzun

Bir makina vücudum
Hiç durmadan çalışır
Benle büyür umudum
Günler ile yarışır

Bir kimliktir vücudum

Bir sızlayan yaradır Çanakkale
Damarımda akan kandır.
Yuvasız kuşların ağıdıdır Çanakkale
Belki bir asır belki bir andır.

Yurdumun medar-ı iftarıdır Çanakkale

Gelme ne olursun
Gelme bir daha
Bıraktığın yerde
Artık değilim

Ne emek istedim

Karanfiller serdim sevdiğim
Geçeceğin yollar olmaya aday
Her ne kadar yer varsa dünyada…
Adımlarını özledim sevdiğim.
Benden uzaklaşmak için
Attığın her adımın,

Niye söylendiğimizi anlamıyorum
İstediğimiz neydi ki; biz neredeyiz?
Muhtemel düşüncelere katılmıyorum
Aslında ne kadar gitsek,aynı yerdeyiz

Kahverengi dağlar ve masmavi denizler

Su mu isterim bundan sonra,
Toprak mı?
Güneşin o hayat kokan sıcağına bile
İnanın tahammülüm yok.
Elleri kınalı kız
Ayırdın ya beni vatanımdan

Su içtiğim bardak
Yazı yazdığım kağıt
Ardımda bıraktığım yıllar
Hepsi beni özleyecek biliyorum.

Ah edecek belki sevdiklerim

Atatürk yaşasaydı
Tutsaydı ellerimden.
Aşk ile yaşarsaydı
Öptüğü gözlerimden.

Atatürk yaşasaydı

Nereye dek gidecek bu umut?
Eceli peşimden atlatamadım
Naz mı kaldı, her şey artık somut
Nefsime bir tokat patlatamadım

Sihirli sözcükler anlatmaz beni

Seni bulmak içindi
Aynada kendime bakışım
Yokluğuna katlanmak içindi
Kendi kendime bu yanışım

Bitmemiş bir türküydün