Safındayım dünyanın
Çıkarsız ve yontulmamış bir bağlılıkla
Kurbanı olmak için, bu kadar sıraya giren varken
Bu totemi ilk icat eden kişi benim.
Hep aynı yerde sevdalanıp
Hep aynı yere terk edilip bırakılışım ondan olsa gerek…
Zor da olsa bir gülümse.
Sevgi bıraktığın yerde,
Ah! edip seni beklemekte.
Ne kadarını verdin ömrünün?
Ve kimdi? günlerce kahrolup
Nerde görürsen
Avuçlarını aç ve bekle
Bir yıldız olur konarım, düşerim ellerine.
Bahar yağmurlarının getirdiği kız.
Sakla,
Vuslata umutla;
Sahtesini yapmışlar her şeyin
Gülümsemenin
Sevmenin.
Sıfırın altında yaşarken
Kaynama sıcaklığında
Donar hayallerim.
Bana ben lazım
Sen değil
Hele lüzumu yok levazım.
Sen sadece dudaklarıma eğil
Çıkmaz iken avazım.
Bu durakta bekleme yolcu
Beklediğin araç burada durmaz
Önce hancıydın,şimdi ise yolcu
Hiçbir ok hayatı tam on ikiden vurmaz
İstersen bekle de gör
Keşke ölüler kadar canlı kalsaydık
Ne korku, ne uyku, ne yarının derdi
Mis gibi, etrafa toprak koksaydık
Takmasaydık hiçbir şeyi, kim ne derdi?
Sonra yollara saçılsaydık
Çıkmazlara çıktı yolum
Yol da benim, Yolcu benim
Hayat denen tek bir bölüm
Yok da benim, var da benim
Ödülümdür dertler bana
Yeni bir hayat istiyordun.
Parmağında alyanstan kelepçe
Bedenini hoyratça saracak bir çift pençe
Sen hayattan, hayallerini versin istiyordun.
Biliyorum, hayatta hükmen kaybetmek istiyordun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!