Astı fidanın dalına, gömleğini
Fidan eğildi göz yaşı toprağa değdi.
Yüreği kanatlandı belki
Birileri uyanana kadar
Ya kökleri zedelendi
Ya filizleri törpülendi
Hayalleri, hasret kaldığı sularda
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




biraz yüzleşme olmuş , doğa güzel duruyor çoğu kez dizelerde , ve fidan ile çocuk benzeşmeleri oldukça iyi...
satır aralarını okudum şiirin , çok güzeldi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta