Belki adamlar her gece hüviyetimi sormaya başladı
Sonsuz bir yoksunluk hissi ile uyanıyorum her sabah
Kuru bir düğümleniş boğazımda
Yalnız başıma bir yer arıyorum
Bir iz…
Belki hiç gelemem
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta