Sözlerindeki dikenler, batarken kalbime,
Yüzleşmesi imkansız, acıtan gerçeklerle.
Tam anlayamadık ya da tamamlayamadık !
Bir rüyanın peşine, düştük bile isteye...
Duygularımızı okuyamadık, birbirimizin.
Ayrılığın sızısı, sanki kağıt kesiği
Yanarken kalbimde, unutturmaz kendini
Kan revan olmaz hiç, incedir izi
Ama tek başıma ben iyi ederim kendimi
Yorma be adam, hoşgör halimi
Bir yudumuyla huzur veren ne dense
Türk kahvesi derim düşünmem bir salise
Şekerle ziyan etme sakın o nimeti
Dostla içince hele müthiştir sadesi...
Komşuya bir kaçımlık sebeptir kendisi
Hayat okyanusunun zifiri yerlerinde,
Yitik iki ruhtuk, ayrı bedenlerde.
Amaçsız, biçare süzülürken derinlerde,
Nerden bilirdim; ruhumun eşi tam da o yerde ...
Denk gelişlerin en büyülüsüydü bu,
Yüreğimizi yakar keşkeler,
Biraz üzüntü biraz pişmanlık...
Keşke yerine geçmeli; neyseler..
Kah teslimiyet kah aydınlık...
Gözümüz hep geçmişe bakar,
Hikayelerimiz nasıl da birbirinden farklı,
Kiminin toz pembe, kiminin katran karası..
Değişmez sanma, kimsenin alın yazısı
Elinden geleni yap, hayat dediğin mayın tarlası..
Belli olmaz insanın; sınavı nereden olur
Kahkahalarıma en yakından şahit olanlar,
Ben ağlarken nerdeler, hiç de yoklar !
Dert denizinde boğulurken ben, gamdan
Bir umut yeleği uzatmadılar be candan...
Ademoğlu yalnız doğar, adem kızı yalnız ölür.
Geleceği düşleyemedim,
Maziye dalmaktan.
Hayaller kuramadım,
Yaralarımı sarmaktan.
Hem yoldan, hem yardan geçtim
Nazarında ben, neydim ki evelden?
Hazandan gayrısı geldi mi senden?
Aramazken seni; buldun beni sen.
Kıyametim oldun ; Cenneti dilerken...
Titretirsin tenimi, en inceden,
Seviyorum, alacakaranlık yanlarımı
Gizleyemem ki kendimden, hakiki Nihan'ı
Oturup, konuşuyoruz onunla baş başa
Sohbetimiz pek de hoş olmuyor aslında
Dinlemek lazım kendimizi arada
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!