Ritmini kaybettikçe gülüşlerim
Eziyet olur bana sensiz düşlerim
Gönlüme yerleşsen çok şükrederim
İki çay bi de sen, budur isteğim..
Kalplerimiz öpüşse gün batımında
Soyundum tasamı, giydim aşkını
Sanki üstüme dikilmiş gibi...
Ne bolunu isterim ne de darını,
Yaşarım seninle hazda en dibi...
Avcuna koydum, titrek kalbimi
Yar dedim sana, yaramı sarmadın
Gel dedim sana, yanıma varmadın
İçerinde miyim, anlayamadım
İllet oldun bana, yıldım usandım
Suallerle başbaşa bıraktın hep beni
Gözümden değil, gönlümden aktı yaş,
Hüznüm göğsümde koca bir taş...
Fiyakalı düşler neyime gerek benim ?
Aşk olamaz bu , katiyyen savaş.
Umutlarım kayıp, hayallerim viran,
İbadetimmiş gibi sevdim seni
Yarene huzur vermek, farzdı sanki
Hep görmeyi istemek şarttı zati
Sadakaydı layık gördüğün sevgi
Talep eden ben, arzedilen sen
Sığ ruhlarda boğuldukça
Aradık suçu kendimizde çokça
Halbuki iki heves, üç nefes
Çekip gidecektik dünyadan usulca..
Kandık yalan dünyanın nefs ine
Nasibimi aldım da gönül sofrasından
Doymadım, diyemedim; utandım hayattan
Kaldı damağımda o anların tadı
Bir kez daha istesem olur mu ayıbı ?
Gönlü aç karnı tok, bu işte insanoğlu
İçimdeki masumiyeti,
Elbirliğiyle tükettiniz.
Yaşamaya dair ne varsa,
Hepsinin katili sizsiniz.
Bıraktınız be başbaşa!
Yanlış hikayelerin, yalnız kişileriyiz .
Kabuğuna çekilmiş, umutları tükenmiş..
Siz, sadece ayıplamayı bilirken ahali
İçerimizdeki her şey; manasını yitirmiş ..
Bir nefes, bir ses ararken yerde,
Kadın derler adına,
Hem yar hem yara
Hem yaren hem ana
Her şey olur sırayla..
Kadın insan, erkek insanoğlu derler ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!