Sadaka Verir Gibi Sevme Beni

Dilenir gibi istemedim ki ben seni,
Sadaka verir gibi sevdin beni.
Şimdi adının yanına koyacak bir sıfat bulamıyorum.
Ceplerimde umutlar suskun;
Dilimde ahlar sancılı;
Gözlerim bilinmezliklerin uçurumlarında.
Her an,
Her saniye,
Her salise aklımdasın,
Seni unutamıyorum.

Sana gelmek isteyen ayaklarıma prangalar takıyorum;
Seni görmek isteyen gözlerime miller çekiyorum;
Adını deli gibi anmak isteyen dilimi çekip koparıyorum.
Hayır diyorum, hayır;
O seni hiç sevmedi.
Sen sadece kandırdın kendini.

Yağmurlu bir gündü,
Ve sen şemsiyesizdin.
Biraz ihtiyaç, biraz da hastalık korkusu, hepsi bu.
Adına aşk diyemezsin;
Dürüst ol kendine.

Sevse aramaz mıydı;
Sormaz mıydı;
Ve ayrılığı hiç düşünür müydü?
Şimdi odana dön ve kaldır
Pencerendeki kara perdeleri;
Yırt ona ait her bir resmi;
Ve çiz dudaklarına mutluluğun buselerini.
Sevseydi yanında olurdu;
Gitmezdi bir adım geri.

Unutma, sevilenler yürekte bir ömür yaşar.
Ten tene,
Can cana,
Kan kana değmese de.
Yalnız mezarı olmaz yüreğe gömülenlerin,
Seni yüreğime kefensiz gömdüğüm günü anladım.

Bana gitmek haramdı,
Sana sevmek.
Ben gitmeyi beceremedim,
Sen de sevmeyi.
Hepsi bu, hadi git şimdi.

Tükürüğüm daha yüzünde kurumadan
Git!
Öyle bir git ki,
Gel dediğim her an dilim çürüsün,
Dudağım kopsun,
Ve bedenim solsun,
Hadi git...
29.05.2024 21:05