Yokluğunun ağırlığıyla eziliyor her satır başı
Kıçı kırık cümleler dökülüyor kalemimden
Gidiyorum
Arkama bakmadan ama arkamdakileri asla unutmayarak gidiyorum
Sevgisizliğinin ağırlığında eziliyorum
Bu ağırlığı atmak, unutmak için koşar adım kaçıyorum yanından, hayatından
Biliyorsun
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta