Sabun Köpüğü Şiiri - Dilara Yıldırım

Sabun köpüğü mutluluklar...
en çetrefilli saatlerinde ömrümün
bir ışık gibi önce gözümde parlayıp
sonra bir sigara gibi yüreğimde yandılar...
sabun köpüğü gözü,
sabun köpüğünden mutluluklar yüreği yakar...
git gide kendime mi gömülüyorum ne?
sanki her sarılmaya kalktığımda bir korku daha ekleniyor sırtımın boş kalan bir yerine.
nasıl bir yap-boz bu?
ekleniyor ama hiç eksilmiyor parçalar.
kendimde değilim belkide.
her cümlem beni yalanlar oldu
her kelimem beni arkamdan vuruyor...
ne söylesem kar etmez artık.
başım dönüyor...
gün gelir bir tebessüm yapışır yakamı bırakmaz diyordum...
tuza mesken kıldık yüreği,
dilim,gözüm,gönlüm,
suskunluğum bile
susuyor...