Sabri Özcan Şiirleri - Şair Sabri Özcan

İki milyar müslümanla Hicret’in 1435’inci yılındayız
Varlığımızla yokluğumuz arasında bir fark kalmamış
İstanbul’un fethinden bu yana süregelen kin bizi yakalamış
Küfür tek millet halinde İslam’dan başka düşman bulamamış
Global dünya naralarının altında yatan yanlış hesap budur
Her yanlış hesap gibi bu hesap döner Allah’ın hesabıyla doğrulur

Buyruk-Şehit Çocuğun Sesi

Beni kalbimden vuran amca var ya!
Onun için çok üzülüyorum anne
Elindeki tüfeği alıp kalbine sokuyorlar
Onu simsiyah bir ateşe atıp beynine kurşun döküyorlar

Yerde çimen gökte bulut
Pamuk olmalı dedi Aysel
Bu bulutlar pamuktan olmalı
Bir Aysel’e bir buluta baktım
Olmaz ki düşer o zaman
Dedi ki dağıtılmış pamuktan

Biri Rus'un Kürdistan projesi
Biri Haim Nahum'un
Türkistan, Arabistan
Biri Wilson’un sınırları
Biri makyevelist
Helvacı keseri

Çoban ineğini getirdi avluya
Topladığı hıyarları başladı birbir soymaya
Doğranmış hıyarlar dizilmiş bir tabağa
Sağdan sola soldan sağa alt üste
Ben soyulmuş hıyarım diyor biri
Sen de kimsin tabağın hakimi benim

Gözlerimden yaş gelmez benim
İlk defa ölüyordum
Ve ağlamıştım
Öksüz bir kızın hıçkırıklarında
Kaçıncı ölümüm bilmiyorum
Güldüğüm de olmuştur

Bir beyaz horoz zannederdim orucu
İlk sahura kalkmadan önce
Ev halkı uyanıp tutmaya giderdi onu zannımca
Sepetin altına koydukları gibi bizim beyaz horozu
İşte böyle madam, biraz çekinmeli Allah’tan
Hiç olmazsa uzun tırnaklarınızdan korktuğum kadar

Zamanla kemikleşir aşk
Söz birikip keskinleşir
Hasret cana dayanınca
Mısralarca susar şair

Oysa bütün aşklar üç harfliydi
Kim ayırabilir ki birini diğerinden
Leyla’yı Mecnun’dan Aslı’yı Kerem’den
Kim bilebilir aşkın dilini
Hangi ansiklopediye sığar yazılsa
Aşk bir kelime

Güllü dallı fistanlar mıydı önce kaybolan
Yoksa gül kokulu kadınlar mı çekip giden
Gözeleri mi kurudu pınarların yoksa
Yalnızlığa mı gömüldü canım çeşmeler
Kalaysızlıktan çürüdü mü güğümler ibrikler
Neden sonra kime satıldı bir icra ihalesinde