Canı çıkıyor kelimelerin senin yokluğunu anlatabilmek için,
Gel birde sen beni düşün…
Dağlar üzerime, üzerime geliyor,
Okyanuslarda boğuluyorum sanki
Esintiler kokunu getiriyor
Yokluğunsa yağmur gibi gözyaşımı
Adı konulmamış saklı hayallerin,
Hayata ayak uyduramamış düşlerin,
Yaşamdan nasibini almamış özlemlerin,
Acıyla yoğrulmuş yüreğin,
Gün görmeyen sevdaların,
Ufuklara dalan gözlerin,
Daha seni sevmelere doyamadan
Özlemin yakar oldu yüreğimi
Sesine hasretken
Gözlerine yabancıyken
Ellerinin sıcaklığını hissetmeden
Yüreğim yüreğini çok sevmişken
Şimdi,
Demlenmek vardı yüreğinde,
Gözlerinde salınmak,
Kulaklarında çınlamak,
Dilinde dolanmak,
Kollarında olmak,
Bir yolcu ağırlıyorum
Bu sessiz, küçük
Ama dünyaları içine alan
Divane gönlümden
Yüreğimden gidişinin
Farkın da bile değil
Ağlama yarim,
Kime darılıp kime gücendin
Gözlerindeki yaşlar nedendir
Kimler üzdü seni
Ağlama gözpınarların kurur
Üzülme sen sevdiceğim
Göçmen kuşlar gibiydiniz
Dalga dalga geldiniz
Yüreğime kondunuz
Beni sevdalara saldınız
Mevsim hazan olunca
Beni yalnızlığımın bozkırında bırakıp
Görmeyince gözler seni durulur mu
Sana olmayınca sözler anlamını bulur mu
Sana yazılmayınca şiirler, tadı olur mu
Şarkılar kime söylenirdi sen olmasan
Kim hayal edilip sarılıp yatılır sen olmasan
Güne kim uyanır seni görmek olmasa
Kimine kırk katır, kimine kırk satırdı,
Kimine hoş, kimine ceviz kabuğunu doldurmazdı,
Kiminin yüreğine dokunmuştu, kimine faydası yoktu,
Kimine söz, kimine lâl oldu dilimiz,
Hal böyleyken şaire benzetti kimisi,
Gel görki,
Zamanlardan bir Haziran akşamı,
Güneş ufukta kayboluyor yavaştan,
Sıcaklarda kendini hissettirmeye başladı,
Birazdan kararmaya başlar hava.
Bu arada yemek vakti,
Balık mevsimi de değil,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!