Telaş Öldürür Şiiri - Yusuf Şeker

Telaş Öldürür

İnsan önce ölür, sonra dirilir,
Ölüm değil, beni telaş öldürür.
Can bedenden çıkar, ismi silinir,
Ölüm değil, beni telaş öldürür.

Sen kendini küçük bir şey sanma, yar,
Bütün âlem sende gizli, âşikâr.
Derdin derde, derman olmuş bahtiyar,
Bu dert değil, beni telaş öldürür.

En güçlü savaşçı: sabırla zaman.
Hayaller yıkılır dünyada her an.
Bağıra bağıra sustuğum zaman,
Susmak değil, beni telaş öldürür.

Derde dermandır, dert bilemezsin.
Sen, sendesin; onu hiç göremezsin.
Her şeyde bir hayır var, bilemezsin.
Sabır değil, beni telaş öldürür.

Yarınları bekler, uzakta kalan,
Geldiğini görmez, gözü yaş dolan.
Sağırlar yurdunda feryâdı figân,
Bağırmak değil, beni telaş öldürür.

Zaman geçer, kalpte izler bırakır,
Bir bakarsın, umut bir bir kırılır.
Ne fırtına, ne de acı yıkılır—
Fırtına değil, beni telaş öldürür.

Yusuf şeker