Bazen kendimi bile anlamıyorum
İçimde eskiden kalma bir ümit taşıyorum
Bir gün anlaşılmanın hasretiyle yaşıyorum
Hayatın acımasızlığını yüklenip gidiyorum
Her zaman ki gibiyim sürüklenip gidiyorum
Hatalarımla yanlışlarımla yorduğum ruhuma
Ne denli acılar çektirdiğimi düşünüyorum da
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Başkaları için yaşamaktan, yanlış seçtiğim dostluklardan çok güzel çok etkileyici
saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta